Najczęstszą przyczyną problemów podczas tapetowania jest nieodpowiednie przygotowanie podłoża lub brak owego przygotowania. Niestety problemy te nie są łatwe do zrozumienia po tapetowaniu przez zewnętrznego obserwatora.

Podłoże: tworzenie się pęcherzyków lub fałd, kurczących się miejsc łączenia lub gdy tapeta "nie trzyma się", mogą mieć różne przyczyny:

Warstwy zgorzeliny

Podłoże nie jest w takim wypadku wystarczająco chłonne.

Przyczyna: podłoże jest pokryte warstwą zgorzeliny. Warstwy zgorzeliny są osadami środków wiążących na powierzchni, które mogą powstawać podczas zagęszczania i wygładzania tynków wapniowo-cementowych jak i na tynkach gipsowych. Warstwy te układają się w postaci cienkiej warstwy na powierzchni i izolują podłoże. W razie wątpliwości warstwy zgorzeliny można rozpoznać po błyszczących strefach powierzchni. Warstwa zgorzeliny musi być usunięta poprzez zeszlifowanie.

"Nadmierne pokrycie klejem" przy wielokrotnie tapetowanych powierzchniach

Jeśli tapetowane powierzchnie ścian były już uprzednio wielokrotnie tapetowane, na powierzchni może znajdować się kilka warstw starego kleju. Również w tej sytuacji nie można zagwarantować odpowiedniej chłonności, ponieważ pokrywają one podłoże i izolują je. W takim wypadku należy przetrzeć podłoże papierem ściernym i w razie potrzeby zagruntować je (np. pigmentowany podkład do tapet, w razie potrzeby użyć papieru z makulatury lub flizeliny renowacyjnej). Ważne: Podłoże musi mieć odpowiednią chłonność, aby klej mógł mieć dobrą przyczepność z podłożem w celu osiągnięcia wystarczającej przyczepności na początek.

Stare podkłady z makulatury

Stare podkłady z makulatury, które znajdują się na podłożu, mogą się oderwać i spowodować powstanie wad. Makulatura nie nadaje się już do tapetowania ze względu na zestarzenie (za wyjątkiem raufazy).

Głęboki podkład LF i głęboki podkład do tapetowania

Dzięki naniesionemu głębokiemu podkładowi LF (nanoszonemu często w stanie nierozcieńczonym) podłoże jest zbyt mocno izolowane do tapetowania (nanoszenie szczotką lub wałkiem do sufitów prowadzi często do nawarstwiania się podkładu). Wskutek tego klej nie wchłania się optymalnie w podłoże co skutkuje brakiem wystarczającej przyczepności. Wystarczająca przyczepność początkowa nie jest zagwarantowana i może dochodzić do otwierania się miejsc łączenia, a nawet tworzenia się pęcherzyków. Przy tapetowaniu należy używać zawsze podkładu do tapetowania, ponieważ zawiera on w przeciwieństwie do głębokiego podłoża LF mniejsze składniki, które wdzierają się głębiej do podłoża (działanie kapilarne). Podkład do tapetowania nie leży na podłożu i nie izoluje go, lecz zachowuje chłonność podłoża. Wystarczająco chłonne podłoże ma decydujące znaczenie przy tapetowaniu.

Farba dyspersyjna

Farba dyspersyjna ma wysoką odporność na zmywanie i za bardzo izoluje podłoże. Również tutaj naniesiony klej nie może optymalnie wchłonąć się w podłoże i wywołać tym samym wystarczającą przyczepność początkową. Często dochodzi do ekstremalnego tworzenia się pęcherzyków (również w przypadku tapet na flizelinie). Również po tygodniach (w szczególności przy silnych wahaniach temperatury) może dochodzić do otwierania się miejsc połączeń tapet. Zalecanym wyjściem alternatywnym jest pigmentowany podkład do tapet. Substancja ta optymalnie przygotowuje podłoże do tapetowania pod względem chłonności.